Opaalblauw, karmijnrood, mosterdgeel en zalmroze. Het lijkt wel een schilderspalet. Kleurenblinden zeggen deze kleuren weinig tot niets, want ze zien amper het onderscheid. Een schilder en fotograaf daarentegen, maar ook een kok, kunnen er wel iets mee. Als het gaat om de presentatie van een gerecht dan zegt kleur juist heel veel.
Dus niet vreemd als een kok iets ‘zalmroze’, ‘mosterdgeel’ of ‘spinaziegroen’ noemt. Hij associeert de kleur van een ingrediënt met de kleur van het gerecht. Dus eigenlijk is ook een kok een kunstenaar, zoals ook een schilder of fotograaf, wanneer hij tot een creatie komt.
Niet dat ik mij elke dag zorgen maak over de ‘kleur’van mijn gerechten maar het speelt toch wel een beetje mee. Zo bedacht ik voor vandaag, met in het achterhoofd het kleurenspectrum: zalmcurry met pasta en aardbeien-marshmallow bavarois toe. Ik blijf dus bij ‘zalmroze’, letterlijk en figuurlijk. De curry geeft het mosterdgele opposite (=tegenovergestelde) kleuraccent. Uit de modewereld komt de term ton-sur-ton, hetgeen letterlijk betekent: kleur op kleur. De bavarois voldoet wel degelijk aan deze vakterm: zacht rose pudding met nog zachter roze stukjes marshmallows en een coulis van felrode aardbeien. Kortom: kunststukjes! En behalve de kleur, ook zeer aantrekkelijk van smaak.
Natuurlijk is een kok een kunstenaar!!, hij of zij is in de mogenlijkheid door kleuren van groenten, vlees en fruit en andere levenssmiddelen en schilderij weer te geven, waar je het water bij in de mond loopt. Neem nu maar dit niet zo goede voorbeeld: Champignonsoep, Asperges met ei, en vanillepuding, best wel lekker, maar het oog en de schilder komt te kort. Het andere idee: Tomatensoep, Asperges met ei, en een voorjaarsfruitsalade… en het geheel ziet er al zeer veel beter uit. Door in verschillende gerechten andere kleuren te verwerken bewerk je een belevenis aan het eten, wat de eetlust opwekt en de stemming stimmuliert.