Dat het verre oosten een belangrijke rol speelt in de westerse economie, dat weten we allemaal. Denk alleen maar aan de vele Chinese, Indische en Japanse restaurants. Nederland is door haar betrokkenheid in Indonesië uit een grijs verleden, misschien wel de bakermat voor de verwesterde Indische eetcultuur. De Chinezen huisvesten hier ook al een eeuwigheid en de Japanse eethuizen rijzen de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond. Wij Nederlanders houden van die Aziatische eet-invloeden. Lekker spicy of zoetzuur, en bovendien makkelijk met het bord op schoot van de ‘afhaal-Chinees’.
Toch was ik afgelopen week verrast toen ik in het nieuws een berichtje hoorde dat nu zelfs de Hollandse snackbars en friettenten bestierd worden door Chinezen. De traditionele Chinese restaurants verliezen hun klandizie onder andere aan de opkomende Japanse sushibars. Maar Chinese ondernemers zijn niet voor één gat te vangen en zijn begonnen aan een massale overname van de Nederlandse fastfoodsector. Vreemd genoeg weet ik niet precies wat ik me daar bij voor moet stellen. Wordt een patatje oorlog straks geserveerd met sambal en hoisinsaus?
Zelf ben ik nog steeds erg gecharmeerd van Aziatische smaken. Zo heb ik vorige week zalm Teriyaki met Udonnoedels en paksoi gemaakt. Omdat het geen weer meer is voor de BBQ, heb ik mijn grillpan gebruikt voor de gemarineerde zalmsteaks. Door de zoete marinade van Japanse ketjap met gembersiroop krijgt de zalm een mooie glimmende laklaag. Udonnoedels vormen een neutrale basis voor de aparte en knapperige smaak van paksoi. Door toevoeging van sesamolie krijgt het geheel net dat extra Aziatische tintje. Met dank aan de Chinees-Indisch-Japanse invloeden. Wie weet wat dit nog voor de patatindustrie gaat betekenen.
