Vlees of vis in een lekker knapperig deegkorstje, in bladerdeeg, of zoals de Fransen dat zo mooi zeggen: en croûte. Een mooi voorbeeld is het gerecht zalm en croûte. Klinkt heel ingewikkeld en culinair, toch kwam ik in mijn zoektocht op internet een recept tegen met de titel: “zalm in bladerdeeg, het studentenrecept”. Wat blijkt, studenten eten graag snel, simpel en lekker. Hun voorkeur ligt bij pasta, met van alles en nog wat er doorheen. Ook zalm blijkt een zeer geliefd product te zijn (kan ook heel makkelijk door de pasta!) onder studenten. En de student die iets meer variatie wil aanbrengen komt dan al snel op zalm in bladerdeeg.

Dus opgelet studenten: hier volgt een eenvoudig, doch voedzaam en smakelijk recept, waarmee je bij je studiegenoten, vrienden en vriendinnen zeer zeker hoge ogen gaat gooien, want dit gerecht ziet er bijzonder fraai uit.

Hoofdbestanddelen zijn: verse zalmfilet, verse spinazie, boursin, bladerdeeg. En dat is het!

In verschillende recepten zie je ook dat er gekozen wordt voor diepvriesvis en diepvriesspinaze. Mijn voorkeur gaat toch uit naar vers, werkt ook sneller, anders moet je eerst alles laten ontdooien. Bovendien raad ik je aan in deze tijd van het jaar zeker voor verse spinazie te gaan: het is nu de tijd dat ze vers geoogst wordt van het land, echte (voorjaars- en zomer-) seizoensgroenten. De spinazie wordt kort gewokt in een wok, koekenpan of andere grote pan, met een uitje en knoflook. Vroeg in het seizoen zijn de blaadjes van de spinazie nog lekker klein en hoef je de spinazie niet verder te snijden of hakken. Verder wordt de zalm bestreken met een laag boursin of andere roomkaas, en daarna bedekt met de uitgelekte spinazie. Tot slot het geheel mooi inpakken in bladerdeeg. De creatievelingen onder ons fröbelen er nog een leuke visvorm van. Dit alles kun je al ruim van te voren klaarmaken: 20 minuten voor dat je wil gaan eten schuif je de zalm en croûte in een hete oven, en klaar is kees!

Speciaal op verzoek van mijn jongste zoon, bij deze het recept “zalm en croûte“, de studentenversie (ook geschikt voor niet-studenten).

De laatste weken staat er bij mij thuis steeds minder vlees op het menu. Niet omdat we het niet lekker vinden, of omdat we per direct vegetariërs zijn geworden maar vanwege het feit dat minder vlees eten gezonder is voor je lijf èn voor het milieu. Als je je een beetje verdiept in de bio-industrie, dan vergaat je al snel de lust van het vleeseten (zie bijvoorbeeld “Wakker Dier”)….

Vandaar dus iets meer fruit, groenten, granen en peulvruchten op ons menu. De heerlijk gezond gevulde paprika’s zijn daar een voorbeeld van. Makkelijk voor als je een hapje rijst over hebt of restjes groenten uit de koelkast wil opmaken. Ik geef de voorkeur aan puntpaprika’s, want deze zijn zoeter dan de gebruikelijke varianten. Voor het gratineren heb ik gekozen voor Mozzarella, maar elk andere kaas kan natuurlijk ook. Nog wel even een tip: bak de tomatenpuree heel even aan in de boter, roer deze dus niet meteen door de saus: door het aanbakken verdwijnt de zurige smaak van de puree.

Wie in het bezit is van een kookboek van Ottolenghi of een klein beetje zijn kookkunsten volgt, zal de onderstaande foto meteen herkennen: zijn onmiskenbare bloemkooltaart.

Echt een beauty om te zien, en de smaak is goddelijk. Niet iets wat je verwacht met een saaie bloemkool als hoofdrolspeler. Je kunt hem serveren bij de lunch of als een lichte avondmaaltijd met een frisse groene salade. Als je het restant van de taart goed verpakt smaakt hij de volgende dag nog lekkerder. Of denk eens aan een picknick, want ook koud kun je dit je gasten heel goed voorschotelen.

Ottolenghi gebruikt in zijn recept de pikzwarte, driehoekige, gedroogde zaadjes van de Nigella Sativa plant: nigellazaad. Deze zaadjes ruiken in eerste instantie naar niks, maar als je erop sabbelt smaakt het naar oregano, maar dan natuurlijk net anders, pittiger. Het nigellazaad is niet overal te koop, maar een goed gesorteerde Turkse winkel zal het wel hebben. In het recept van de bloemkooltaart wordt het zwarte zaad vermengd met wit sesamzaad en dient dan als knapperige bodem en rand. Ik had geen nigellazaad in huis en gebruikte daarvoor in de plaats zwart sesamzaad. Het effect was hetzelfde en de smaak niet minder.

Verder heb ik het recept volledig gevolgd: een aanrader en niet alleen voor vegetariërs!