Eindelijk een weekje vakantie. En wat bof ik, het is de eerste echte mooie zomerse week. Overdag genieten van de tuin of van een fietstochtje door de polders van het Eemland. Scholieren die hun eerste dagen van de vakantie vieren, bakkend in de zon aan de rand van de rivier om daarna  een spartaanse duik te nemen in het nog frisse water. Vervolgens
‘s middags onder het genot van een verfrissend glaasje bier de Tour de France volgen.
Zeg nou zelf: zomerser kan het bijna niet.

Of toch wel? Ter afsluiting een passend avondmaal. En wanneer ik aan de zomer denk, dan krijg ik visioenen van borden verse pasta, salades, op de gril gebakken visjes… kortom: Méditerranée. Voor vanavond kwam ik uit op een romige rosé risotto met gegrilde knoflook garnalen.

Normaal maak ik risotto met witte wijn of droge Vermout, maar bij gebrek aan beide heb ik het restje rosé uit de koelkast gebruikt,  verrassend smakelijk. Voor nog meer rosé-rode kleur heb ik een eetlepel tomatentapenade en een scheutje ketchup toegevoegd. Tot slot nog een klontje roomboter en geraspte Grana Padano. Jamie Oliver zou er van griezelen: volgens zijn zeggen moet je nooit kaas door de risotto doen als je er vis bij eet. Maar daar stoor ik mij dus niet aan, het resultaat was een verrukkelijke romige risotto, prima passend bij de rosé gekleurde garnalen. En het allerbelangrijkste: het eten gaf mij de smaak van vakantie, wat wil je dan nog meer?               (..een tweede bordje alstublieft..)

Alle kerstspullen zijn weer opgeruimd. Verse bloemen op tafel en de vloer in de was gezet. Het huis ruikt fris en nieuw, passend bij het nieuwe jaar. Na zoveel dagen gezelligheid en lekker eten hebben we altijd behoefte aan een gezonde start. Denk maar eens aan al die mensen met de beste voornemens om te gaan lijnen. Na oliebollen, tulband, reerug en advocaatpudding, tijd voor iets anders.

Maar ja, als ik dan in de koelkast kijk (en mijn voorraadkast), dan vind ik nog kleine bakjes met de bekende ‘leftovers’. Zelfs nog een schaaltje met Hollandse garnaaltjes, een pakje gerookte forel, een volle doos crème fraîche en nog veel meer. Voldoende ingrediënten om een lekkere salade te maken. Ik besluit een garnalencocktail te maken. Op de fruitschaal ligt een rijpe avocado en een grote rode grapefruit, die ik ook in de cocktail gebruik. In een handomdraai ontstaat een frisse salade. De hoeveelheid garnaaltjes, 200 gram,  zou voldoende zijn als voorgerecht voor 4 personen, maar voor twee personen is het een echte maaltijd. Een geroosterd sneetje brood erbij, en klaar is kees.

Gezond, lekker en toch nog een beetje feestelijk.

Van ragout naar kroketten is maar een kleine stap. Deze week heb ik mij gewaagd aan het maken van garnalenkroketjes. Hiervoor heb ik het recept van Holtkamp nagelezen maar ook het recept uit het oude Wannée kookboek. Hoewel beide recepten uitgaan van eigengemaakte visbouillon, gemaakt van graten van vis of de doppen van garnalen, heb ik gekozen voor een kant en klare rijke kreeftenfond. Maar je zou ook gewoon een visbouillontablet kunnen gebruiken. Belangrijk is dat de ragout goed stijf wordt, dit wordt bereikt door meer bloem dan boter toe te voegen en ook het vocht te beperken. Ter verrijking gaan er eierdooiers doorheen, los geklopt met iets slagroom. De banketbakker doet er verder extra gelatineblaadjes door. Het voordeel van gelatine is dat de ragout mooi stijf wordt om kroketjes van te rollen en bij het frituren wordt de gelatine weer vloeibaar waardoor de vulling heerlijk romig en zacht wordt.

Tot slot is het paneren een kunst op zich, want er mogen geen barstjes zitten in de buitenkant, anders loopt de kroket leeg in de frituurolie. Een heel precies werkje dus: eerst door de bloem, dan eiwit en daarna paneermeel. Klaar om gebakken te worden.

En daar ging het uiteindelijk bij mij fout. In zonnebloemolie van 180 graden heb ik eerst één kroket gebakken. Helaas sprong de kroket na 1 minuut al open en moest dus voortijdig het vet verlaten. Ik besloot alle kroketten nogmaals door het eiwit te halen en opnieuw te paneren. Een dubbele korstlaag zou de kroketten voldoende moeten beschermen tegen openbarsten. Maar ook dit heeft niet het resultaat gebracht waar ik op hoopte. Enkele sprongen toch open en liepen geheel leeg, slechts een mooie korstlaag(!) bleef over. Van de kroketjes die wel gelukt waren was de smaak prima en de ragoutvulling mooi vloeibaar. Nu nog op zoek naar een oplossing voor het openbarsten en dan weer opnieuw uitproberen, want kroketten maken is wel leuk werk.

Vanochtend wees de buitenthermometer ruim 12 graden aan. Onvoorstelbaar, zo zacht als het is. De zon schijnt de kamer binnen en maakt de kaarsjes in de kerstboom onzichtbaar. Ondanks de warmte was het gisteren een prima eerste kerstdag.

Overdag lekker relaxed. Na een gezellig ontbijt de pakjes uitgepakt. De kerstmannen en vrouwen hebben dit jaar weer aan iedereen gedacht. Zoals gepland maar een kleine twee uur in de keuken gestaan voor de voorbereidingen van het diner. Er was zowaar tijd voor een spelletje Monopoly. Wel in de keuken want de tafel was al gedekt. We zullen vandaag het spel verder af moeten spelen want we hebben het einde niet gered vóór het eten.

Bij zo’n viergangenmenu kan er wel eens iets fout gaan of niet helemaal het resultaat geven wat je er van verwachtte. Maar zoals de jongste zei: “..alles was lekker!” en de ande riep: “..een ‘vo’ voor de kok” (roeierstaal), grotere complimenten kun je toch niet krijgen? Zelfs de ouderwetse garnalencocktail viel goed in de smaak. Ik was zelf aangenaam verrast door de reerug. Een moeilijk stukje vlees dat snel te gaar kan zijn. Ik had de filet op kamertemparetuur laten komen voordat het de pan in ging. Slechts 2 minuten op hoog vuur aangebraden en daarna in aluminiumfolie gewikkeld in een oven van 150 graden 4 minuten na gegaard. De filet was van binnen nog roze en heerlijk mals. Met de cranberrie-portsaus, de romige aardappelgratin en een goed glas rode wijn was het een mooi hoogtepunt van het kerstmaal.

Vandaag dus uitbuiken. Vanavond, ook weer traditiegetrouw, gewoon boerenkool met verse worst. De restjes soep en advocaatpudding maken het af. En dan nog Monopoly…
Deze kerst geeft mij een warm gevoel.