Het kan nog (net): vóór 24 juni asperges eten. Traditioneel worden asperges namelijk geoogst vanaf de tweede donderdag van april tot 24 juni (Hoogfeest van de geboorte van de Heilige Johannes de Doper). Na deze datum worden ze niet meer geoogst zodat de plant kan groeien om energie voor het volgend seizoen weer op te doen. De aanvoer is momenteel door het aanhoudende zomerse weer behoorlijk hoog, wat je ook al kunt merken aan de iets lagere prijzen.

Reden genoeg om er weer eens een lekker gerecht mee te maken. Asperges met zalm is natuurlijk een heel bekende combinatie, voeg er pasta aan toe en je hebt een ZAP (makkelijke aanduiding voor deze overheerlijke combi).

Dit keer heb ik botermalse witte asperges gebruikt en warm gerookte zalmmoten (of zalmflakes). Om het geheel af te maken heb ik gekruimd oud brood (ciabatta) in olijfolie uitgebakken met een uitje, knoflook en wat kruiden. Dit gebakken kruim is zo alleen al lekker over de gekookte paste en wordt in Italië gebruikt als de goedkope variant van geraspte Parmezaan. Maar in dit gerecht geeft het net die lekkere crunch, want alle andere ingrediënten zijn romig en zacht. Voor de finishing touch een dressing van verse citroenrasp en -sap, olijfolie, bieslook en een snufje zout. Dat zuurtje maakt dat de gerookte zalm niet te machtig wordt. Als je lekker veel asperges in dit gerecht doet, hoef je niet zoveel pasta toe te voegen (scheelt weer koolhydraten). Mijn favoriet voor deze ZAP zijn penne van durum tarwe. En zo heb je in een handomdraai een heerlijke en gezonde zomerse maaltijd.

…en mijn kat snoepte van de velletjes van de zalm!

Vandaag op eerste paasdag iets later aan de koffie dan normaal. Op zo’n paasmorgen komt het hele huis wat trager op gang of zou het zijn omdat vannacht de zomertijd is ingegaan? Hoe dan ook, mijn citroenrol doet het uitstekend bij een vers kopje koffie.
Een zááálig Pasen!

Vorig jaar maakte ik deze cakerol ook, welke met gejuich ontvangen werd door mijn gezin. Dit jaar heb ik het recept iets aangepast. Waar ik vorig jaar nog Monchou gebruikte heb ik deze nu vervangen door Mascarpone. Gekoeld is de cakerol nu mooi stevig en nog romiger van smaak. Inmiddels heb ik ook het recept op de site aangepast.

Verder heb ik nog een kleine bananentulband gemaakt. Misschien voor de tweede Paasdag bij de brunch of gewoon tussendoor als iemand trek heeft. Een deel van de suiker is hierbij vervangen door drie rijpe bananen. Het geeft de cake zo’n echte tropische smaak en is toch als tulband herkenbaar door de bicareau, rozijnen en krenten. Lekker sappige structuur.

Na een enerverend rondje fietsen op een mooie zomerdag is het heerlijk om bij thuiskomst een verfrissend drankje te nuttigen. Liever zonder alcohol, want dat zakt meteen in de knieën. Uiteraard is helder koel water uit de kraan een aanrader, maar met een beetje fantasie maak je in een handomdraai van een gewone kan water een citroenlimonade.

Neem een grote kan, vul deze met koud water en ijsblokjes. Pers enkele citroenen uit. Gebruik ongeveer 4-6 citroenen bij 1,5 liter water (of meer of minder, naar gelang je eigen smaak…). Snijd 2 citroenen in plakjes en voeg deze toe. Rasp of hak een klein stukje verse gember en voeg dit samen met enkele eetlepels honing ook aan het citroenwater toe. Wil je echt meer zoet, gebruik dan suiker, die je bij voorkeur eerst oplost in lauw water. Garneer de kan met een paar takjes verse munt.

Zet de kan nog even in de koeling tot gebruik om goed door en door koud te laten worden. In plaats van gewoon kraanwater kun je ook kiezen voor bronwater met koolzuur (met of zonder smaakje) of afgekoelde koude citroenthee. Serveer in grote longdrink glazen met een rietje. Werkt zeer dorstlessend en is geschikt voor zowel jong als oud!

In Lissabon heb ik ooit de lekkerste lemon pie gegeten, notabene in een Libanees restaurantje. De verfijnde lemon pie werd als nagerecht geserveerd. Citroenen of limoenen zijn heerlijke citrusvruchten die, met name in de landen rond de Middellandse zee, veelvuldig gebruikt worden.

Omdat mijn jongste zoon gek is op alles wat met citroen te maken heeft, besluit ik voor zijn verjaardag een lemon pie à la Lissabon te maken. Voor een dergelijke citroen- of limoenrecept gebruik ik het liefst biologische vruchten. Ze zien er vaak niet zo mooi helder en glimmend uit, maar de schil kun je zonder gevaar als rasp gebruiken. Zelfs de smaak is intenser als die van niet-biologisch verbouwde vruchten. Het enige bewerkelijke aan een lemon pie is de taartbodem. Een stevig zandtaartdeeg dat eerst blind gebakken wordt. Om te voorkomen dat de bodem tijdens het voorbakken teveel uitzakt, gebruik ik aluminiumfolie waarop een mengsel van oude erwten en bonen dient als steunvulling. De taart gaat na het voorbakken nogmaals de oven in met de citroenvulling, daarom is het niet noodzakelijk dat het deeg de eerste keer erg bruin wordt.

Het resultaat is een mooie stevige, friszure lemon pie, die zalvig op je tong smaakt en waar je met heel kleine hapjes lang van kunt genieten.